Veškelykses oli kummua
Muamankielen päivän nimeh Veškelykses piettih rahvahan teatran pruazniekku “Kukastu kummua”. Veškelys-etnokul’tuurukeskukses ruavahat artistat da lapset ozutettih pienii spektakliloi karjalan kielel.
Tänävuon teatrupruazniekas oli vai oman kylän rahvastu, teatrujoukot toizis kylispäi ei piästy tulemah. Ga pruazniekku oli ylen hyvä, vessel da lämminhengine, kui ainos tännesäh on olluh.
Sen avattih kaikis nuorimat artistat – Veškelyksen keskiškolan 2. kluasan opastujat yhtes oman opastajan Oksana Serebr’annikovanke. Heijän joukon nimi on “Karjalaizet”. Hos lapset ei paista karjalakse, ga ollah rakkahat ozuttamah suarnoi da joga kerdua hyväl mielel opastutah sen-tämän virkehen spektaklih niškoi.
— Joga vuottu meijän kyläs pietäh festivualii “Kukastu kummua”. I sit myö lapsienke joga vuottu varustammo pienen suarnazen. Tänävuon myö varustimmo suarnan “Kenbo sanoi “n’au!” Ylen suuri ruado oli. Ezmäi valličimmo suarnan, sit pidi kiändiä sanat. Sit opastuimmo sanat. Vie luajimmo kodizen da koiran kodazen, da tuhjozen. Kaikkie meni kaksi kuudu, sanou spektaklin ohjuaju, Veškelyksen keskiškolan karjalan kielen opastai Oksana Serebr’annikova.
Oksana autoi luadie tostugi lapsien spektaklii. Häi kiändi karjalakse L’oša-spektaklin erähät sanat. Tämän ozutuksen varustettih suurembat lapset yhtes opastajan Julija Jefimovanke. Heijän joukko “Kolme keksua” ozutti yhtel aigua ven’akse da karjalakse. FM-ruadivoh äijän kerdua peräkkäi soittau eräs brihačču L’oša da kyzyy panna yhty samua pajuo kuunneltavakse. Ruadivon ruadai pagizou ven’akse, L’oša-karjalakse, ga toine tostu hyvin ellendetäh. Ga L’oša sinnesäh nyrviy ruadivonruadajua sil yhtel pajol, ga lopus se juoksou pagoh radopaikaspäi.
— Myö yhtes keksimmö tämän, emmo ni tiedänyh, ku moine nimi roihes. Dai harjaittelimmo vai yhten kerran. Minul ei olluh jygei paista spektaklis karjalakse, hos minä iče en pagize, ga meijän kyläs puaksuh paistah karjalan kielel, sanou L’ošan roulin ozuttai Kirill Stel’mah.
Karjalankielizen teatrupruazniekan Veškelykses pani alguh kirjastonruadai L’ubov’ Prisoškova 18 vuottu tagaperin, vuvvennu 2006. Häi ohjai Omamualazet-kluuban ruaduo. Kluubalazet rakkahal ottavuttih teatruruadoh omal kielel da sidä tiedy ni yhty vuottu ei jätettä pruazniekkua pidämättäh.
— Ga se pidäy sikse pidiä, štobi karjalazien kieli hätkembän kuulus da vie eräs vie moužet ven’alaine tahtou paista karjalakse. Anna enämbi rahvastu kuultah karjalazien kieldy. Sehäi on hyvä eläjes! muhahtah Kudžoimätäs-teatran artistu da pruazniekan juondai Lev Vorobjov.
Veškel’cät iče ečitäh kniigois, midä ozuttua, iče kirjutetah da ohjatah, iče ozutetah. Omamualazet-kluuban Kudžoimätäs-teatru varusti tänävuon kolme ozutustu. Yksi niis on “Pädevy – pädemätöi” Vasili Firsovan kerdomuksen mugah. Sen ohjai Larisa Kulikovskaja.
— Meil ollah ukot pädemättömät. Vot on ukko. Häi on minul pädemätöi. Sit minä hänel latettu pezen, eigo voi nimidä ruadua. Halgoloi hallon hänel. Larisal on toine ukko. Ylen hyvä on yksi ukko hänel. Hänel on tožo kaksi ukkuo. Yksi ukko jalloin ual, jalgoi pyhkiy häi. A toine ukko on häbälehen. Syöttäy händy da juottau. Nu štobi olis meile kummu rahvahal, sendäh sen otimmo spektaklizen, štob rahvas nagrettas, sellittäy spektaklih yhtynyh L’udmila Ivanova.
Vladimir Brendojevan Kylmil-kerdomuksen pohjal keksittih oma vessel ozutus, kudaman nimi ven’akse on “Brusakat da rakkahus”. Sen kirjutti da ohjai Valentina Popova. Galina Juppijeva Kindahan zuakkunoin pohjal keksi Akat mečäs -spektaklizen. Ližäkse vie lugiettih kaksi zuakkunua. Artistat kirjutettih net iče hyväl karjalan kielel da maltettih muga sanuo, ga rahvas nagrettih vačan halgiendassah. Kenlienne ei ellendännyh karjalastu paginua, ga rinnal istuju kiändi hänele kaiken. Lev Vorobjov “Veräi näykkäi” zuakkunal täytti kahten ozutuksen väliaijan, Valentina Popova loppi kogo pruazniekan.
— Zuakkun on minun “Häkki”. Se häkki minul oma häkki piäh tuli. Ammuine jo. Kos minä händy ajoin meččäh, sarviloil nosti. Nosti sarviloil. Hyvä hot’ kanuavu oli, sinne kirboin, minuu lykkäi, sie i kadoin. Sit ečči, ečči, minuu ei löydänyh. Vot se istourii minul tuli piäh, i tožo kummanluaduzen luajin, sanou Valentina Popova.
