Vepsän kul’turvoz’: eloho läksi uz’ ”Kalevala” vepsän kelel
Kaikuččel vepsän kul’turan vodel om mitte-se znamasine azj. Nece Vepsän kul’turan voz’ om znamasine sil, miše eloho läksi täuden ”Kalevalan” kändmine vepsän kel’he. Necen suren radon tegi filologian tedodoktor Nina Zaiceva. ”Kalevala” läksi Periodika-paindištos vepsän da venän kelel.
— Meletan, om hüvä, miše kirj om vepsän da venän kelel, sikš ku erašti oma mugomad sanad, miččid ei olgoi sel’ktad, lugijale voib kacta, mi se znamoičeb venän kelel, i minä olen sidä mel’t, miše kaik saba hüväd mel’t, uzid tedoid lugedes Kalevalad. Olen lujas ozakaz,miše kirj läksi, sikš ku ezmäi en uskond, miše minä voin mugoižen suren kirjan käta i völ kerdan tahtoin jonoštada, miše nece om ani sur’ haškuz korktaha venälaižehe literaturaha, sanub Nina Zaiceva.
Nece om znamasine kirj vepsän rahvahan da literaturan täht. Uden ”Kalevalan” prezentacii mäneb Loninan lugemižil Šoutjärven muzejas sügüz’kun 22. päiväl.
Kirj om tehtud Vepsän kul’tursebran abul, Karjalan pämehen grantoiden fondan tugele.
Uzištoid neciš temas voib lugeda mugažo venäks.
