Kuin puola ta karpalo tultih yštäviksi
Lapšuošta muissan, jotta meilä puola šäily veješšä šuurissa korvoloissa, a jiävytetty karpalo oli kakšikorvasissa vakoissa. Tä niitä tervehellisie marjoja riitti enši kevyäh, a toko ni šeuruavah meččäšatoh šuaten.
Karpalo viimesenä kypšyy, a puola aikasempi – jo elokuušša-šyyškuušša šitä voit poimie.
Niin ni lähettih kolme čikkuo, Maikki, Aino ta Viola meččäh puolua keryämäh. A šitä marjua oli mečäššä niin äijän, jotta šilmät mäntih kiirallah. Čikokšet poimittih kokonaiset vakat ta kiirehittih kotih.
Tuotih marjat kotih – nyt ne pitäy rutompah puhistua, erottua puolat meččäruhkista. Työtä on äijän ta još rupiet hil’l’akkaiseh puhistamah, niin et lopeta ni huomenekšeh šuaten.
Apuh tuli rahvahan viisahuš. Jo aikojah karjalaiset kekšittih mukava “kotikuletin”, min avulla helpošti voipi puhistua ta lajitella marjat. Šen rakentehen kaikki ošat varmašti löyvytäh joka talošša. Čikkoset vähäsen noššallettih stolan yksi laita – šiinä šiula i juokšutie – ta ašetettih laijat puhtahista käsipaikoista. A puola vet on pyörie ta kepie marja, še hyvin pyöriy kallellista pintua myöten alaš.
Kolme čikkuo alettih työ yheššä ta ruato heilä luisti hyvin. Vanhin, Maikki-čikko kuato ylähyätä marjat ta ne iče juoštih alaš, a kaikki meččäruhkat tartuttih stolan pintah. Kun vain puolat piäštih alahakši, ni Aino ta Viola ruttoseh puhtahilla kuivilla vihkoilla pyyhittih pois kaikki ruhkah. Niin juokšutie oli tuaš kuiva ta Maikki šai kuatua marjojen toisen tukun. Kohta kaikki puolat oltih puhtahat.
Vaikka veješšä šäilytetty puola on makie, ka šillä on vähäsen takelo, karkie maku. A tänä vuotena Karjalašša oli niin hyvä omenašato! Omenat oltih mehövät, makiet, pyöriet. Čikokšet šyötih-šyötih omenoja, a niillä ei ni loppuo tullun.
Niin ni piätettih čikot tuttavuššuttua omenat ta puolat, ševottua ne yhteh ta keittyä varen’n’ua. Varen’n’a otti puolan kaunehen ruškien värin, a omena autto vähentyä marjan karkeutta.
Varen’n’ua varoin čikkoset otettih puolua, omenoja ta šokeripeskuo. Joka emäntä voipi iče piättyä, kuin äijän mitä ainehošua tarviččou ta šuau keittyä tätä makijaista oman mavun mukah.
Varen’n’ua puolan ta omenan kera on parempi keittyä muutoma päivä. Enšimmäisenä päivänä vähäsen keität ta jätät jähtymäh huomisekši. A toisena päivänä tuaš keität. Ta kolmantena päivänä varen’n’a on valmis. Niin omenat ei kiehuta hajallah, a šäilytäh kokonaisina paloina, vain tullah ruškeiksi puolan mehušta.
Maistele hyövyllistä varen’n’ua karjalaisien čikokšien reseptin mukah ta ole terveh!
