Laukunkantajien jälkijä myöten
Muinaisaikoina, konša Elias Lönnrot kävi kyläštä kyläh lauluja ta runoja keryämäššä, talošta taloh käytih ni laukunkantajat, kumpaset myötih kaikenmoista tavarua. Tämä tie kulki Vuokkiniemeštä Koštamukšeh, šiitä Kontokin kyläh ta šieltä enšin meččyä ta šiitä järvie myöten Akonlahteh.
Tuttavuštuo täh istorijah ta tuntie näijen paikkojen ilmapiirie šuatih Koštamukšen eläjät ta kaupunkin vierahat Metsolan polkuja myöten -nimisešša hiihtofestivalissa.
Toimenpivon järještäjinä oltih Koštamukšen luonnonšuojelualoveh ta Karelski okatiš -yrityš. Kilpailuja varoin järještäjät valmissettih 25 ta 12,5 kilometrin pituset sel’l’at. Ne kulettih juuri niitä paikkoja myöten, missä šata ta äšen kakšišatua vuotta takaperin käveltih laukunkantajat. Sel’l’a on ainutluatuni vielä omalla mečällä, mi šäily noista Lönnrotin ajoista.
Sel’l’an molommin puolin šai nähä hylättyjä hiršijä, kumpasie käytetäh talojen rakentamisešša. Višših ihmiset kuattih niitä peitočči mečäššä, ka konša nähtih, jotta šiämeštä päin ne ollah lahonuita, niin heitettih šuorah tiellä. Puolimaratonin ošanottajat huomattih, jotta sel’l’a kulki šemmosien paikkojen ympäri.
Järještäjillä mäni äijän voimie, kuni hyö šuatih luatie hyvä sel’l’a puijen läpi ta järven jiätä myöten. Sel’l’an valmistamista vaikeuvutti ni reljefi, luonnon erikoisukšet, muuttuja šiä. Sel’l’an valmistamisešša hiihtofestivalin järještäjie autettih kollegat ta volont’orit: Sergei Pavlov, Maksim Marčuk, Aleksandr Davžuk, Sergei Merzl’akov ta Dmitri Virkki.
Vanhojen mäntyjen hopieset runkot, tihie kuušikko, lumen alla olijat puut oltih festivalin luonnonkorissukšina.
