KIRJAT

Kokomuš on omissettu Venäjän valtijon ta yhteiskunnan Neuvoštoliiton muutokšien aikakauven tunnetulla personalla. Arhiivamaterialien mukah on esitetty Edvard Gyllingin rooli Karjalan peruštamisešša, hänen ruato Karjalan työkommuunin ta Karjalan Autonomisen Neuvoštotašavallan johtajana. Painoš on omissettu leviellä lukijakunnalla, šiinä on tietoapparatti ta valokuvie.

Čalnan pos’olkan eläjien muisselmie Šuuren Isänmuallisen šovan vuosista. Šelittäjien artikkelijien luatijina ollah Svetlana Jalovitsina, Dmitrii Ikko ta Inna Nippolainen. Čalnan eläjien muisselmat on juattu eri temaattisih oših: “Evakointa Siperih”, “Šakšalaismiehitykšeštä Viroh ta Šuomeh”, “Kotirintamalla”. Kirja on painettu Zdorovje Karelii -hyvänluajintašiätijön rahotukšella Šovan leimuamat kohtalot -projektin rajoissa.

Tietomiehen tutkimuš on omissettu muajilmanšyntymisellä karjalaisissa eeppisissä runoissa. Tutkimuš pohjautuu kahen vuosišuan mittah kerättyh materialih käyttyän folklorin tutkimisen šuavutukšie. Šen kirjuttamisen aikana oli analisoitu runojen tekstijä, löyvetty miiffien lähtehie ta hahmojen šelitykšie. Painoš on tarkotettu kaikilla, ketä kiinnoššetah šuomelais-ugrilaiset kielet ta kulttuuri.

Monografija on omissettu paikan, ajan, šyyn ta jälkitulokšen merkitykšien kieliopillisilla keinoilla. Tutkimukšešša on esitetty piäkategorijojen muoto-opillisie ta virkehopillisie rakentehie karjalan kielen kolmešša piämurtehešša: vienan, livvin ta lyydin.

Kirja kerou kahešta taigan eläjäštä, kumpaset tilantehen tahošta jouvuttih vaikeimpih ološuhtehih yksinäh luonnošša, ympäröiväššä muajilmašša, loittona sivilisatijošta. Loppumatoin rakkahuš kotimuah, omistautumini perintehih, "rahvahan šalaisukšien" tieto, šyvin viisahuš tultih heijän luotettaviksi yštäviksi vaikiella tiellä

Runoja lapšilla ta Roštuon istorija -starina. Kuvittaja Jelena Krušel'nitskaja

Tunnetun lapšien kirjailijan Ilja Polunitsinin starinoja keittijönškuapin eläjistä. Kuvittaja Anastasija Trifanova.

Seiččemen vepsäläzen kirjuttajan runoloi vepsäkse da niilöin kiännökset ven'akse. Kiändäjänny on Oleg Mošnikov

Ortjo Stepanovin Lešet-romani tuttavuštau lukijua vienankarjalaisen kylän eläjien kohtaloih šotavuosina ta šovan jälkeh. Še on Kotikunnan tarina -šarjan nelläš kirja. Šarjan enšimmäiset romanit kerrotah kylän elämäštä 1920-1941 vuosina.

Kniigaine on moizih karjalazih niškoi, kuduat jo ei pietä karjalua kielenny, kudamanke maksau eliä, da kuduat ollah valmehet jättämäh sidä mennyöh aigah. Kirjuttai, Karjalan kielen Koin ruadai Natalja Antonova sanelou, mittuine karjalan kieli on tänäpäi, kui voibi opastuo sih libo säilyttiä omua kielineruo. Omien kuhkutuksien da nevvoloin ližäkse Natalja panou linkat karjalankielizih internet-resursoih. “Tämä kniigu on tarkoitettu niilöile, ket ei tietä, ku karjalan kieli on kirjukieli tänäpäi, ku kieles on uuttu sanastuo da resursua. On tarkoitettu niilöilegi, ket ei uskota karjalan kielen tulieh aigah da pietäh tärgiembäzenny opastuo rahvahienvälizih kielih”, sanou kirjuttai.

Kniigu on sih nähte, kui voibi opastua lastu pagizemah karjalakse. Julgavo on tarkoitettu karjalua opastujien lapsien vahnembile, kieliaktivistoile, muamankielen opastajile da kaikile, ket ollah kiinnostunnuot karjalan kielen elavuttamizeh. Kniigah kuulujien praktiekoin, metoudiekoin, nevvoloin da ezimerkilöin avul lugii ellendäy, kui kiännyttiä karjalan kieli enne kaikkie omah pereheh, suau opastua omua lastu karjalan kieleh.

Kniigaine on kirjutettu pedagougien tiedodouhturin Jekaterina Protasovan luvendoloin da Suomen saamelazien materjualoin pohjal. Julgavo piäzi ilmah Karjalan Kielen Kodi -yhtistyksen prpojektan mugah Karjalan Sivistysseuran kannatuksel.

Pienes kniigazes on sellitetty, mi on “kielipezä”, tämän kielenopastuksen tehnolougien hyvät puolet. On nevvuo, kui voibi perustua “kielipezä” libo kuhkuttua perustamah sidä.

Vladimir Brendojevan nimizen Täs synnynrannan minun algu -festivualin hantuzis pietyn konferensien materjualat

Onni Eskolinista kertoja muisselmakokoelma šuomen ta venäjän kielellä

Belomorskin Pomorien kulttuurikeškukšen monivuotisella toiminnalla omissettu kollektiivini monografija.

Tiedokogomus karjalazih, vepsäläzih da Oniegantagavon ven'alazih nähte

Vepšän kielen šananpolvet.

Šuomelaisen kirjailijan, kumpasen juuret ollah Šokšan kyläštä, muisselmie lapšuošta, toisešša muašša elämän enšimmäisistä vuosista, šiirtolaisien vaikiešta kohtalošta.

Opastundukniigu on tarkoitettu niilöile, ket vaste vai ruvetah opastumah suomen kieldy da niilöile, ket jo opastutah kieldy da tarvitah ližiä harjaitustu

Oppikirja karjalan kielen pakinatuntija varoin (lyydin murreh).

Oppikirja CD-levyn kera.

Oppikirja. On tarkotettu niillä, ket alotetah opaštumah karjalan kielen vienan murrehta. Kirjan kannešša on CD-levy.

Opastundukniigu. On tarkoitettu niilöile, ket ruvetah opastumah karjalan kielen livvin murrehtu. Kniigan kannes on CD-disku

Opastuskniigu. Kniigah on kerätty opastusmaterjualoi (22 urokkua), kudamat avvutetah karjalan kielen livvin murrehtu opastujes. Kniigu on tarkoitettu niilöile, ket opastutah kieldy enzimästy libo tostu vuottu dai niilöile, ket jo maltetah kieldy.

775 vepšäläistä šanalaškuo ta šananpolvie kiännettynä venäjäkši.

Sanakniigah kuuluu läs 18 000 sanua da sanondua. Sih kuuluu eri aloil enimite käytettävii sanoi, kui nygyaigazii, mugai vahnoi, kuulutahgi erähät paikannimet.

Suureh ven'a-karjalazeh sanakniigah kuuluu läs 20 000 ven'ankielisty sanua. Sanakniigu on tarkoitettu opastujile, joukkoviestimien ruadajile da kaikile, ket opastutah libo tutkitah karjalan kieldy.

Venäjä-viena šanakirja    
Luatijat: P. Zaikov, I. Novak, N. Pellinen, N. Arhipova, V. Karakina, G. Lettijeva, T. Medvedeva, M. Spitsina    Venäjä-viena šanakirja on enšimmäini šanakirja, min pohjana ollah vienan murtehet, mit ollah käytöššä šuurin ošin Karjalan tašavallan nykysen Kalevalan ta Louhen piirien alovehella.

Venäjä-vepšäläiseh pakinašanakirjah kuulutah vepšäläisen šanašton eniten käytettävät teemat. Joka teema on täyvennetty dialogiloilla, kumpaset autetah šyventyö teemah, šekä käytettävin šanašto.

Karjalan kielen kirjaimikko runolois.

Kniigan perustehennu on Aleksandr Volkovan kolmeozaizel runol kirjutettu “Liivin virret”, kudai on kiännetty ven'an, vengrien, vepsän, komin, liivin, mansin, marin, mordvan, saamen, udmurtoin, suomen, hantin da eestin kielele.

Karjalan nygyaigazen kanzallizen literatuuran antolougii    
Luadii: N.V. Čikina    Eri kirjuttajien da literatuurulajien kirjutuksii karjalan, vepsän da suomen kielel, myös vuvven 1991 jälles jullattuloi vallittuloi kiännöksii ven'akse.

Oppikirja. Kirjah on kerätty oppimaterialija (11 tuntie), kumpaset autetah opaštajua ta karjalan kielen vienan murtehen opaštujie (1. oppivuosi).

Kirjašša on esitetty merkittävie, ka vähän tunnettuja vaiheita šuomelaisen ta venäläisen kulttuurien keškenäiseštä vaikutukšešta. Niistä kerrotah naisien kohtalojen prisman kautti: kuin šuomelaisešta tavallisešta talonpoikaisnaisešta ta kuulusašta runonlaulajašta Larin Paraskešta alkuan aristokrattih ta keisarinnan hovinaiseh Avrora Karamzinah šuaten, niin ni Piiterin naisista Anna Ahmatovašta ta Elena Gurošta.

Kirjah kuulutah Arhippa ta Miihkali Perttusien runojen alkutekstit šekä niijen viimeistelletyt venäjännökšet. Kirjan tarkotukšena on esittyä rahvahan elävyä lauluperinnehtä ennein "Kalevalan" ilmeštymistä ta šen jälkeh.

Kirja šisältäy inkerin-šuomelaisien šuorie muisselmie ahissukšista ta karkotukšista kanšallisuon mukah. Vuoteh 1956 šuaten heilä oli kielletty myöštyö kotipaikoilla Leningradin alovehella, missä heijän kantatuatot elettih monie vuosišatoja.

Yhteine monogruafii ozuttau Kalevala-eepossua Elias Lönnrotan omannu literatuurutevoksennu, kuduah kuulutah karjalazien da suomelazien rahvahanrunohuon eri aijal roitut eri lajit

Runoilija Katri Korvelan (Unelma Konkan kirjallini peittonimi) runokokomuš šuomen kielellä.

    Kogomukses on Pertti Virtarannan Pyhärven eläjäs Anna Česnokovaspäi kirjutettuloi tekstoi karjalan kielen lyydin murdehel. Kniigas ollahgi tekstoin kiännökset suomekse.

    Monogruafies kačellah Pohjolan kozičendurunuo, piähengien da kuvakielen alguperii, kuduat ollah kiini mifolougizes ajattelutavas da samal aigua omah luaduh ozutetah tovellistu elaigua. Kniigas ečitähgi yhtehizii aihieloi muailman rahvahanrunohuos, ezimerkikse, ven’an kozičendustarinois.

Kirjašša tutkitah karjalaisie rituali-itkuja niijen šisällön, toiminnan ta paikan kannalta hautajais- ta hiämenoissa. Lopušša tarkaššetah karjalaisien itkujen erikoisen kielikuvallisen kielen šynnyn proplemua.

Karjalan tietokeškukšen Kielen, kirjallisuon ta istorijan instituutin tietomieš, istorijallisien tietojen tohtori S.I. Kočkurkina omistau kirjan muinasien vepšäläisien keškiaikasella istorijalla. Arheologisien, paikannimisien, kirjallisien lähtehien mukah tietomieš kertou heijän ainehellisešta ta henkelliseštä kulttuurista, käsitöistä, talouvellisista ta poliittisista šuhtehista Muinais-Venäjän Ladoga- ta Novgorod -kaupunkien kera.

Runonpajattajien Arhiippa da Miihkali Perttuzen rovun runoloin tiedokniigah kuuluu vuozinnu 1834-1967 kerättylöi runoloi. Tekstat ollah kirjutettu pajattajan kielel da ollah kiännetty ven'aksegi. Paiči tekstoi kniigas on sävelmien nouttiigi da sellityksii niilöih niškoi

Kogomukseh kuuluu karjalazii runoloi algumuvvos, eri murdehil, ilmai ven'ankielisty kiännösty. Runoloin joukos on eepillizii da liirizii pajoloi, svuad'buitkuloi, ruadopajoloi, puhieloi da toizii runoloi.

Kogomukseh kuuluu runoloi karjalan da suomen kielel, etnogruafiellizii materjualoi da tiedoloi runonpajattajis, kartoi da fotokuvii, vahnoi murrehsanoi da sanondoi.