Valdivollizil muamankielil on enämbi kannatustu
Tänävuon tuhukuus “Oman Muan” toimituksen alallizekse gost’akse rodih Jessoilan kylän karjalaine Suomelas-ugrilazen školan opastai Petroskoin Suomelas-ugrilazen školan karjalan kielen opastai Tatjana Ignat’kova. Naine kävyi sovittelemah perindöllisty karjalastu ruuttua. Lehten toimittai, karjalazien sobien ombelii Margarita Kemppainen andoi nevvuogi, midä olis tärgiembi sanelta karjalazien XII-luvun ruuttah da kul’tuurah nähte ruutan kauti Moskovan kilvas.
Ven’an prezidentan grantoin fondal kannatettu Maumankielen opastajien kilbu piettih tänävuon Moskovas 26. – 28. tuhukuudu. Kilbah yhtyi 34 opastujua Ven’al da Volgoven’alpäi. Karjalaspäi oli vaiku yksi kilbuniekku, erähil alovehilpäi lähtiettih kaksin, Baškiiriespäi tuli kai kaheksa hengie.
Kilbah niškoi pidi varustua kymmenen minuutan urokku, ozuttelu da sanelta oman rahvahan perindöllizis ruutis.
– Kilvan enzimäzenny päivänny yhteiskunnallizes paluatas piimmö ozuttelut. Joga kilbuniekal oli abuniekku keräl, minul avvutti kolleegu Jelena Pankratjeva. Ozutettavakse toimmo tytit karjalazis ruutis, Kalevala-eeposan kniigat, šipainiekkua, buolua, opastujien käziluajilmuksii, kuvotun hurstin da Kipinä-žurnualan. Jogahizel kilbuniekal keräl oli moine pieni ozuttelu, sanoi Tatjana. – Rahvas mielihyväl syödih kai buolat da šipainiekat, kyzyttih kummeksijes, täydyygo yhty čuassuu nedälis muamankielen opastamizekse, vie erähät kyzyttih, mindäh “Kipinä” on kahtel piämurdehel, eigo vois luadie erikseh – žurnualu vienakse da žurnualu livvikse…
Kilvan toizennu etuapannu oli urokku da oman rahvahan ruutan prezentatsii. Tatjana da hänen opastujat varustettih kymmenenminuuttahistu videourokkua kolme čuassuu. Urokale pandih nimi “Kalevala-eeposan elävynnyöt sivut”.
– Hos urokku ei tuonnuh voittuo, ga rahvas seizojen pläkytettih kämmenii, konzu lopin sanelendan karjalazeh ruuttah nähte. Arvostelijat sanottih, ku minul oli kaikis paras prezentatsii. Minuuhäi ylen äijäl miellytti Surgutaspäi tulluzen naizen ruuttu, häi ezitti sidä sil taval, ku rounoku sai lapsen da käveli sit ymbäri bubnah kel. Ylen čoma ruuttu oli kilvan voittajal miehel kalmikoin kielen da literatuuran opastajal Karu Dovurkajeval, häi ezitti sidä neidizenke tansijes. Monet saneltih omas ruutas lugijes da tarattajes, ei suannuh ellendiä nimidä, saneli Tatjana.
Saneltes omas matkas Tatjana mainičči sengi, ku ylen hyvin tundi kilvas olles, ku toizil kilbuniekoil opastettavu muamankieli on valdivolline. Lapsien kielinero on parembi, on opastuskniigoi joga kluassah niškoi, meil kieldy opastua kniigoi myöte voibi vaiku seiččemendeh kluassah sah, ielleh opastajal pidäyb ičeväil eččie opastusmaterjualua.
– Ven’an toizil alovehil muamankieldy kannatetah perembi, migu meil. Sie enämbi čuassuu opastustu dai opastus on vältämätöi kaikkih niškoi. Meil on vai yksi suuri kilbu – tazavallan olimpiuadu, a erähil alovehil kymmenin kilvoin vuvves pietäh, Narjan-Maras on linnan piälikön muamankielen tiedäjien kilbu, tazavallan piämiehen kilbu da muut, dai lahjat sie ollah kallehet – matkat, tiedokonehet, den’gah da muut. Den’agukannatus on ihan toizenmoine, saneli Tatjana Ignat’kova.
Kilvaspäi tulduu Tatjanal tuli mieleh pidiä “Kalevalan” elävynnyöt sivut -ruadopajua yhtes omien opastujienke Petroskoin erähis školis da päivykodilois, sanelta lapsile eeposas da karjalazien perindöllizis ruutis da sovis.
Maumankielen opastajien kilbu jatkuu tänävuon sygyzyl, kilbah niškoi opastajil tulou varustua mitahto perindöllizen neron ruadopaja. Tatjana Ignat’kova mielihyväl lähtis, mieles on jo hyvä idei.
