Tatu: apuo ta voimua lahjottaja piiruššuš
Jekaterina on taiteilija. Hiän on piiruštan ta mualannun lapšuošta alkuan. Tämä on hänen ammatti ta mielehini ruato. Nuori naini šanou iččieh Katriniksi. Omie töitä hiän allakirjuttau juuri tällä nimellä. Katrin harraštau taitotatuointie. Hiän tykkyäy ruatua realismin tyylissä.
– Mie lopetin Petroskoin pedagogisen opiston taito- ta grafikkaošašton. Šuunnittelin lähtie opaštumah taitoakatemijah. Ka Kalevalan keškikoulušša milma jo vuotti opaštajan työpaikka. Šen lisäkši muamoni kučču miut kotikyläh. Mie šuoššuin. Kalevalan keškikoulušša mie ruavoin kuuši vuotta, šiitä läksin ruatamah Welt-turistifirmah, kertou Jekaterina.
Uuši työ ei miellyttän Katrinie. Šiitä hänen hyvä yštävä kučču neiččyön ruatamah Petroskoih tatu-muasteriksi ta Katrin ajattelomatta šuoštu. Nyt hiän ruatau tašavallan piäkaupunkin tatu-salonissa.
Ei kaikki ihmiset tykätä tatuja eikä ymmärretä, mitä varoin pitäy koristua niillä omua vartaluo. Šehän jiäy koko elämäkši. Toisilla tatu on ičenilmaisuon keino, ka toisilla še on ainut ulošpiäšy proplemašta.
Esimerkiksi, još ihmisen vartalošša on minih nuarmi tahi palantahisen jälki, niin ihmini voit kainoššella omua vartaluo. Hiän peittäy šitä, jotta toiset ei nähtäis. Täštä vaikiešta tilantehešta on piäšy. Apuo voit löytyä tatu-salonista. Tatu-muasteri, šemmoni kuin Jekaterina Švidova, mielelläh auttau.
– En voi šanuo, jotta miun ruato on helppo. Ei, še on vaikie! Konša piiruššat ihmisen vartalolla, šiula on enemmän vaštuuta. Kaikki pitäy luatie ruttoh ta taitavašti, jotta ihmini keštäis vähemmän kipuo, jotta hiän ei käršis. Tämä työ on vaikie, ka mie mielelläni kačon šen tulokšie, niän ihmisen tuntehie, konša hiän tulou peilin luo ta kaččou iččieh. Mie tykkyän nähä ihmisen iluo, jatkau Jekaterina.
Muasterin šanojen mukah, naiset oikein tuntehellisešti reagiiruijah tatun tulokšeh:
– Kerran mie luajin tatun neičyöllä, kumpani čuipotteli näyttyä pal’l’ahie jalkoja. Hiän jo unohti, konša viimekši heitti jalašta muššat šukkapukšut. Viimesen hoijon jälkeh neičyt tuli miun luokše oikein lyhyöššä hamehešša ta ilman šukkapukšuja. Hiän šano, jotta hameh nyt on paraš vuate hänen škuapissa. Tämä neičyt alko kukkie. Miula še on paraš palkinto työštäni. On hyvä nähä, jotta šiun ruato on tarpehellini ta tärkie!
Jekaterinalla on niin šanottu Jumalan anti, luonnonlahja. Tatujen lisäkši hiän mualuau tauluja ta kirjojen kuvitukšie. Jekaterinan töijen luvušša on elukkojen, kašvien ta ihmisien kuvie šekä Kalevala-eepossan henkilöjä, Väinämöisen muotoni tatu.
Jekaterina on vuatimatoin ihmini. Kerran eräš naini šano Katrinilla:
– Šie iče et ymmärrä, mitein šie autat ihmisie ta mitein šillä hetkellä muuttuu iče ihmisen henkilö.
