Uz’ Kipinä-kulehtesen nomer: Lebaidam da lugem!
Jevgenia Sinickaja Piterišpäi jatktab ičeze sarnoiden ciklad kahtes sizares, kudambad mänetaba aigad babanno küläs. Midä tegihe heidenke täl kerdal – tedištat iče.
Muzejan kalud voiba starinoita ajan. Kurb-külän vepsläine muzei tundištoitab lugijoid astjoidenke da kaluidenke, miččd kävutoittihe lehmän pidätes. Ved’ ende läz kaikučces kanzas oli lehm-sötai. Ei muite sanutas ”Lehm om tanhal, ka söm-ki om stolal”.
Maria Filatova starinoičeb da ozutab, kut tehta vanhas bumagaspäi uden. Nece ei ole jüged azj, ladi tehta se iče!
Äjak melentartuižid tedoid meile andaba fizikan, himijan, matematikan urokad. Neniden tedoiden abul mö voim čudutoitta ičemoi sebranikoid. Tedat-ik sinä, miše ku čorska apel’sinan sokal puhutadud il’mšaruhu, ka il’mšar puhkeneb? Kodvi iče da ozuta se kodvuz kanznikoile vai sebranikoile. A mö starinoičem sinei, mikš muga tegese.
— Täl kerdal meiden nomeras om lujas äi tegendoid. Meiden lugijad voiba ei vaiše lugeda tekstoid, kacta mastar’-klassoid, no kodvda-ki ičeze kodikelen tedoid grammatikas, johtutada vaihištod. Nece om tärged keza-aigan. Toižil sanoil – kezapästusel em antkoi meiden lugijoile unohtada kodikeles, sanub Kipinän pätoimitai Jana Filimonkova. Mugažo hän johtuti, miše lehtesen jubilejan praznuičend mäneb 26. kezakud Petroskoin randirdal. Olgat meidenke!
